Op kot bij Hanne Demeulenaere, gefascineerd door de leefwereld van kinderen
Residentie Leo XIII. Een seminariegebouw uit de 19de eeuw, genoemd naar de paus die aandrong op de oprichting ervan. Elke steen ademt er geschiedenis, grandeur en bezinning. Als je hier op kotbezoek komt, word je daar vanzelf stil van.
Hanne Demeulenaere zit op kot in Paloma, een van de hier gevestigde gemeenschapshuizen van de Universitaire Parochie. “Ik heb bewust voor een gemeenschapshuis gekozen, omdat je dan écht samenleeft met de andere bewoners”, zegt ze enthousiast. “Als je op kot zit bij UP, houdt dat in dat je per academiejaar één semester lang een engagement opneemt. UP moedigt ook solidaire acties aan. Zo hebben we onder meer een kaartjesverkoop georganiseerd ten voordele van een weeshuis in India.”
Het wordt snel duidelijk dat Hanne zich graag inzet voor anderen. “Ik ben ook actief bij MindMates, een project van de KU Leuven dat zich richt op de mentale gezondheid van studenten. Na het volgen van een workshop ben ik buddy geworden van een student die moeilijk sociale contacten legt en zich wat eenzaam voelt. Eens om de twee weken koken we samen. Daarnaast betrek ik hem bij activiteiten, zodat hij wat meer mensen leert kennen.”
Ligging
- Vesaliusstraat
Prijs / oppervlakte
- 330 euro / 14 m²
Vrouw des kamers
- Hanne Demeulenaere (22) is masterstudent klinische en gezondheidspsychologie, optie ‘kinderen en adolescenten’.
Plus
- “Het is heel leuk om in een historisch gebouw te zitten. Er hangt hier een toffe sfeer en de residentiebeheerders zijn ook heel erg betrokken.”
Minus
- “Omdat het een oud gebouw is, vertoont het soms wat mankementen. Zoals een boiler of de verwarming die het al eens laten afweten.”
01/ Kazou-sjaal en Koning Kevin-tas
“Ik begeleid al vijf jaar vakanties voor kinderen en jongeren bij Kazou. Komende zomer ben ik ook al voor de tweede keer animator tijdens creatieve vakanties van Koning Kevin. Ik speel zelf heel graag. Op zo’n kamp kan ik mijn fantasie de vrije loop laten. Activiteiten in elkaar steken én er vervolgens ook zelf aan meedoen: daarin kan ik mij uitleven. Het is bovendien interessant om als psychologiestudent kinderen van dichtbij te kunnen observeren. Vorig jaar was er een kindje dat veel woede-uitbarstingen had. Uitzoeken welke aanpak het beste werkt, vind ik heel leerrijk.”
02/ Yogamat
“Eén van de engagementen waar je bij UP uit kan kiezen is yoga, omdat dat een manier is om verdieping te zoeken. Toen ik yoga uitprobeerde, was ik er meteen voor gewonnen. Ik probeer nu elke ochtend actieve oefeningen en elke avond ontspannende yin-oefeningen te doen. Dat doet me echt deugd. Mijn weken zijn soms vrij chaotisch. Op de yogamat kan ik even tot rust komen. Dankzij yoga heb ik ook geleerd om beter te luisteren naar mijn lichaam. Vroeger voelde ik niet zo snel dat ik moe was, waardoor ik sneller over mijn grenzen ging.”
03/ Voorleesboek
“Minimaal twee keer per week pas ik op kindjes. Ik ga ze van school halen en vang ze op tot de ouders thuiskomen. Ik vind het prettig om die verantwoordelijkheid te nemen. En het is natuurlijk ook weer een alibi om enkele uren te kunnen spelen (lacht). Ik heb een collectie kinderboeken waaruit ik graag voorlees. Mijn favoriet is Het land van de grote woordfabriek, omdat het wat poëtischer geschreven is. De auteur, Agnès de Lestrade, speelt met taal. Kinderen die al de leeftijd hebben om zoiets op te pikken, vinden het een leuk boek. Kleuters doorgronden het verhaal misschien niet zo, maar vinden de tekeningen van Valeria Docampo wel prachtig.”
04/ Groepsfoto Paloma-gemeenschap
“Mijn kotgenoten van Paloma betekenen heel veel voor mij. Als ik hier arriveer, voelt het altijd als thuiskomen. De anderen vragen hoe je dag was of nodigen je uit om samen in de zetel een kopje thee te drinken. Dat we één keer per week samen eten en in het begin van elk semester met z’n allen een weekend doorbrengen, versterkt het groepsgevoel. We hebben hier ook een studiezaal. Omdat ik zelf een uitsteller ben, is het een stimulans als anderen tijdens de blokperiode voorstellen om er samen te gaan studeren. Vorig semester hadden de meesten weinig slechte punten. Het systeem werkt dus wel.”
Is jouw kot ook een inkijkje waard? Stuur een bericht naar de Nieuwsdienst.
Peter Van Dyck, Foto's: © KU Leuven - Rob Stevens